برج مینا

برج مینا

دوستِ   شَیدا ، ابوالفضل  امیریِ  هرمزکی
گاه  کَفتَر ، گهی  عقرب  به در  آری  سَرکی

حیف ازآن  پَر زدَنات  به موسمِ فصلِ بهار
چه شدست نیش چو عقرب  بنشانی الکی

به میان  محکمه ای ، از همه برتر  وجدان
نه که  هر  بی سر و  پا  را  بگماری  کُمَکی

روح انسان چو حبابیست ، بجفایی مشکن
هان ، که بر  بامِ  حبابش ، به کلامی  ترکی

گو  قدیما ،  به مویی  همه بر  عهد  شدند
تو  نمکدان  مشکن  اَی که بخوردی  نمکی

مردمِ  یزد نجیب است  تو مگر بندرعباس
غلظتِ  شرجی و گرما  به تن  آورد  کَفَکی

با  عمو زاده ات  از  پیجِ  مجازی  دوستم
حرمتِ خویش نگه دار  چو علی هرمزکی

برج مینا  چو بر آری همه خلق در گذرست
چو"نیا" گو  سخنِ حق   هر از  گاه  کَمَکی

نیای گودرزی
بندرعباس _ بیست و پنجم مهر یکهزار و سیصد و نود و هفت

# محمد_کرم_نیا

اشعار ...