جهل پیراسته

جهل پیراسته

جهان در قفس تَنگ بتَنگست بیا تا برویم
حالیا  دانه و دام  بجفنگست بیا تا برویم

منقار ب سنگ چو 30 ساله عقابت  جانا
کرکس تن مردار به چنگست بیا تا برویم

ب خیال  ناظر دودی ، که ورا  پاتُوق یار
وا اسف ، خمره ب رَنگَست ، بیا تا برویم

دل را بزن از بیخ ، چو پر از کینه و تاب
یا عاجز و دیوانه ز بَنگَست بیا تا برویم

دل ب انس ار بنهی ، بر طمعِ خام دل ات
زان طمع  دل ب خدنگست ، بیا تا برویم

ز هنر  خوف ، ب رؤیای  ذلالت ، چه بسا
ساز قاجار یا چامه ز لَنگست بیا تا برویم

چه شود ساقی میخانه و صافی ب کنار
می ی گلگونه  ب انگست ، بیا  تا برویم

سیزده غافل از آن بُود ، ک بدَر خانه بود
بدَر اینک  ز کرونا بتمرگست بیا تا برویم

دل ز شوق سفر و تن ب قرنطینه  ، "نیا"
جهلِ  پیراسته ب جَنگست ، بیا تا برویم

یاسوج _ سیزدهم فرودین یکهزار و سیصد و نود و نه

نیای گودرزی ( #محمد_کرم_نیا )

لَنگ = کنایه به تیمور لَنگ